Πολυκατοικία στο Άλσος Παπάγου – Οδός Παπάγου

Ο σχεδιασμός του κτηρίου βασίστηκε στο διαχωρισμό δύο ζωνών, τη ζώνη των χώρων διημέρευσης, όπου αποτελεί ένα ενιαίο και διαμπερή χώρο κουζίνας – τραπεζαρίας – καθημερινού & WC επισκεπτών, και τη ζώνη των υπνοδωματίων μαζί με τα μπάνια αυτών. Το κεντρικό κλιμακοστάσιο τοποθετήθηκε κεντρικά στη νότια πλευρά του οικοπέδου, ώστε να δημιουργήσει ένα οπτικό ‘‘φράγμα’’ από την υφιστάμενη προσκείμενη πολυκατοικία και να στρέψει τη θέα του κτηρίου προς το άλσος του Παπάγου στον Βορρά. Μορφολογικά και σχεδιαστικά ακολουθούνται οι αρχές του μοντερνισμού. Στα υλικά χρησιμοποιείται εμφανές μπετό σε συνδυασμό με σοβά και παρεμβάλλονται μεταλλικά στοιχεία (λάμες ή ράβδους) που λειτουργούν ως προστατευτικά κάγκελα στους εξώστες αλλά και ως στοιχεία σκιασμού. Στην πρόσοψη επι της οδού Στρατάρχου Παπάγου καθώς και στη δυτική όψη διαμορφώνεται περιμετρικός ημιυπαίθριος χώρος κάτοψης Γ σε όλα τα επίπεδα, όπου εναλλάσσεται σε κενά και πλήρη, δίνοντας βάθος στην όψη και δημιουργώντας 2 πρίσματα που αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους. Ταυτόχρονα τοποθετούνται μεγάλες επιφάνειες με υαλοστάσια – ενεργειακά κουφώματα αλουμίνιου, ώστε να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τη απρόσκοπτη θέα του συγκεκριμένου οικοπέδου και να δημιουργηθεί η αίσθηση της διαφάνειας του κτηρίου προς τo προσκείμενo πάρκο. Στην ανατολική όψη προς την οδό Αγίων Σαράντα έχει σχεδιαστεί αρχιτεκτονική προεξοχή, με σκοπό να εντάξει τις 4 καμινάδες των τζακιών και να ενοποιήσει μορφολογικά την ογκοπλασία του κτηρίου, δημιουργώντας ταυτοχρόνως οπτικές φυγές προς την ανατολή. Κύριο σχεδιαστικό μέλημα, εντός των πλαισίων των πολεοδομικών μεγεθών, είναι μέσω της λειτουργίας και μορφολογίας να ενταχθεί η σύνθεση στο οικιστικό περιβάλλον, στον αστικό ιστό καθώς και στον πολεοδομικό – αναπτυξιακό σχεδιασμό αλλά και στον χαρακτήρα της άμεσης περιοχής. Ο σχεδιασμός του κτηρίου λαμβάνει υπόψιν την αλλαγή του μικροκλίματος της περιοχής, καθώς με τη δημιουργία θέσεων στάθμευσης στην pilotis στοχεύει στην αποφυγή παρόδιας στάθμευσης και με τη σημαντική μείωση της κάλυψης προσαυξάνονται οι λειτουργικές επιφάνειες της φύτευσης.